Bitmesini istemediğin kabuslar oluyor... Uyanmak istemiyorsun. Kabus da olsa, olsun. Gerçeklerden iyidir diyorsun. Kızın ağzından çıkacak en önemli cümlede uyanıyorsun. Gözlerini sımsıkı kapatıyorsun, girmesin güneş ışığı. Bitmesi lazım. Bitir cümleni! Bitir! Hikaye orada kopuyor. Kopmasın! Devam etmeli. Yaşayabildiğim tek an bu! Kabus da olsa, bu! Ayağının yere bastığı dünyada o kadar uzaksın ki bu kabusa... Bitmesin. Lütfen!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder