Siz daha önce hiç görmediğim birine çok benzeyebilirsiniz.

Kasvetli Pazar

Dinleyeceginiz parca 1933 yilinda Rezso Seress tarafindan eski sevgilisi icin bestelenmistir. Bu parcanin asil ozelligi ise Macaristan'da 'Intahar Sarkisi' diye anilmasi.

Pek cok Macar'in bu sarkiyi dinledikten sonra intahar ettigi kayitlara gecirilmis. Dahasi Rezso Seress de 68 yilinda intahar etmis ve son dinledigi sarki olarak 'Kasvetli Pazar' notu dusulmustur.

Sozlerin Ingilizce tercumesi ve o sarki: Kasvetli Pazar

I. Gloomy Sunday

Gloomy Sunday with a hundred white flowers
I was waiting for you my dearest with a prayer
A Sunday morning, chasing after my dreams
The carriage of my sorrow returned to me without you
It is since then that my Sundays have been forever sad
Tears my only drink, the sorrow my bread...

Gloomy Sunday

This last Sunday, my darling please come to me
There'll be a priest, a coffin, a catafalque and a winding-sheet
There'll be flowers for you, flowers and a coffin
Under the blossoming trees it will be my last journey
My eyes will be open, so that I could see you for a last time
Don't be afraid of my eyes, I'm blessing you even in my death...

The last Sunday

II. Love has died!*
(*quasi second verse, Rezső Seres has written in the Second World War)

It is autumn and the leaves are falling
All love has died on earth
The wind is weeping with sorrowful tears
My heart will never hope for a new spring again
My tears and my sorrows are all in vain
People are heartless, greedy and wicked...

Love has died!

The world has come to its end, hope has ceased to have a meaning
Cities are being wiped out, shrapnel is making music
Meadows are coloured red with human blood
There are dead people on the streets everywhere
I will say another quiet prayer:
People are sinners, lord, they make mistakes...

The world has ended!

       Talihsiz serüvenler dizisi neden devam etmedi diye çok düşünüyorum bu aralar. Jim Carrey Kont Olaf olarak ne kadar da iç karartıcı. İnsanın yanına taşınıp, kendine eziyet edesi var.

Dayımdan Ogrendim

Dayımdan Ogrendim

Tarihe ikinci not olarak gazete küpürü

güze çalan birkaç kelam edelim ey dostlar, sessizliğinizi nereden aldınız, bu derin uyku kimden miras ?

feda edeceğim , bir gece ...  bir gündüz ... yolculuk türküsü için , bu korkuyu, bu kokuyu kimden çaldınız ?

Uyu Artik

Yorgun musun?
Yattin mi?
Uyu—
Düsünme beni
Ben ki
Hiç düsünülmedim senden önceleri

Senden öncesi:
Düsüncesi kizgin kumlara serpilen
Azgin yellerle savrulan
Bir damla gibi—
Bir söz gibi:
Sagir kagitlara serilen
Sessiz dudaklardan dökülen

Ben, zaten
Hiç söylenmedim ki senden öncesi
Uyu artik—
Söyleme beni

Yattin mi?
Yorgun musun?
Biraz kipirdasan uyumadan önce—
Bilemesen
Nereye koyacagini ellerini,
Biraz oynatsan bileklerini
Düsünürken beni
Uyuyamadan önce—
Bilsen
Nasil özledigimi ellerini
Bileklerini

Oruç Aruoba

Çok salya sümük bir yazı oldu

İnsan ağlayınca rahatlamaz, gözleri şişer kızarır ve de yanar, burnu akar nehir misali, kocaman ve kıpkırmızı olur, boğazı ağrır, sesi kısılır, başı ağrır, hatta sırtı ağrır, makyajı akar. Nimetten sayılacak tek yanı, eğer evdeyseniz ve vaktiniz varsa uykunuz gelir, bir güzel uyur, uyanırsınız. Lakin bitmemiştir, salakça güzel bir güne uyandığınızı zannedip 30 dk falan uyumuş olabilirsiniz ve de gün aynıdır değişmemiştir dert tasa yanı başınızda durmuş sizi beklemiştir. Bilerek derin bir uyku hali kaplamıştır bedeni ve de haliyle gerçek dünya sağlam bir günaydın şamarı atar uyan nidası niteliğinde. Gözler aynı kalır kırmızı küçük vs ... burun geçmiştir, ses biraz düzelir, baş ağrısı ... demirbaştır nihavent makamından sana !